به دريا زد و رفت

«دل من يه روز به دريا زد و رفت»
به دوبي بدون ويزا زد و رفت

شلوارك به جاي پيژامه پوشيد
«پشت پا به رسم اينجا زد و رفت»

«پاشنه كفش فرارو ور كشيد»
با همين قايق شوتي ها زد و رفت

«يه دفعه بچه شد و تنگ غروب»
واسه پول به جيب بابا زد و رفت

«كاغذ گذشته ها رو پاره كرد»
مثل پول شمرد و بعد تا زد و رفت

وقتي فهميد آدماش اون جورين
اين جوري به عشق حوا زد و رفت

لباساش خيلي براش كهنه بودن
پاره هاشو جا مدل جا زد و رفت

چون چيزاي تازه تر دلش مي خواست
از اونجا به آنتاليا زد و رفت

همه حرفا رو نميشه زد ولي
يه جا مي خواست بره ودكا زد و رفت

«دنبال كليد خوشبختي مي گشت»
دو سه شب پيش به اروپا زد و رفت

پيله كرده بود منم باهاش برم
همون روزي كه به دريا زد و رفت

وقتي ديد حال ندارم سفر كنم
بي خيالم شد و تنها زد و رفت

احمد آوازه